Chapter 7
               "O tapos.. tapos?" Niyugyog niya ako. Excitement is written all over her face. Ngumiwi ako.
"Minsan nag-uusap kami. Pero madalas nakapikit lang siya. Hindi ko alam kung natutulog ba siya o nagkukunwari lang..." I continued. Nginitian niya naman ako... isang makahulugang ngiti.  
"Oh great god, Kiyana! I think he likes you." She exclaimed. 
I shook my head. "I don't think so, Abby. He have a girlfriend, at kakakilala lang namin." I rolled my eyes. 
"Okay..? But what's with the gloomy face? Disappointed much?" She mocked at me. I pretended I didn't heard her.
 "You should be thankful, Kiyana. Every girls dreams is to be with their crushes, you know. Tapos, ikaw... nakasama mo siya sa loob ng isang araw. Wow! Look how lucky you are." She laughed. I threw her my crumpled paper balls and I gave her my deathly glare. She laughed at the top of her lungs. I giggled. 
Our laughter vanished when we heard two people chatting and laughing. It was you and your girlfriend, Cassandra. 
"They look good together, aren't they?" I said, stating a fact. I stared at you through the window pane. Your both hand is in your pocket, while Cassandra's talking to you gracefully. Students are turning their head in your direction, they are probably talking about how perfect you and Cassandra are. Sweet.
"No...effin'...way." She whispered bitterly.
I looked back at her.
"If only looks can kill, Cassandra's probably lying on the coffin right now." I joked. She gave me a disgusted facial expression. I laughed out loud. "I hope it does." She uttered.

Niyugyog ako ni Abby at ninguso niya ang nasa likod ko. Nagsisisi tuloy ako kung bakit pa ako lumingon. Unang bumungad sa akin ang iyong mga kamay na naka hawak sa mga bewang niya. Ang mga mukha mo ay malapit sa pisngi niya. At ang mga kamay niya ay nasa braso mo. Agad akong tumalikod. I felt a pang in my heart.
"Oh, that hurts?" She murmured.  
I closed my eyes tightly and sighed. It does. I fake a smiled. I wanted to lie so bad. I wanted to kept it by my self pero hindi ko na ata kayang magsinungaling pa...lalong lalo na sa sarili ko.
Unti-unti akong tumango "Sobra."