Chapter 9 
                 Napatalon ako sa gulat nang may pumitik sa braso ko, muntik ko rin mabitawan ang librong binabasa ko. I turned my head around and saw you. Naka itim na polo shirt and faded jeans. 
"I'm sorry. Did I scared you?" Sabi mo habang umuupo sa tabi ko. 
"Of course, not." I said sarcastically and rolled my eyes. Tumawa ka habang nakahalumbabang naka tingin sa akin. Ngumiwi ako. Ayan na naman ang mga titig mo. "What's with the stare?" I whispered. 
"Why? What's with my stares?" You asked back. I didn't answered. Binalewala kita at pinatuloy ang pagbabasa. 
"Did my stares made you...nervous?" You asked again. Binaba ko ang librong binabasa ko at tinignan ka, it's useless anyway, I lost my concentration because of you. You raised your left eyebrow up. 
I bit my lower lip. Why... ano naman sa iyo iyon? I wanted to asked you, but I kept my mouth shut. 
"It did?" You asked again, this time with a laughter. Kumalabog ang dibdib ko. 
"What are you doing here anyway?" Pag-iiba ko sa usapan. "Aren't you going to read?" I added.
You shook your head.
"Study?" 
You shook your head again. "Done." 
"Reviews? Exam?" I looked around. Some students are turning their head to us. I took a glance of our librarian. I'm glad she didn't caught us chitchatting, 'cause I'm pretty sure she will kick our ass out in this library. Binalik ko ulit ang tingin ko sa'yo. 
You shook your head again for the nth time. 
"Then, what are you doing here?" 
You shrugged. "Nakita kita." 
My body stiffened. Bahagyang uminit ang pisngi ko kaya agad-agad kong kinuha ang libro ko at nagkukunwaring binabasa iyon, kahit walang salita ang pumapasok sa utak ko. Tanging salita mo lang ang paulit-ulit na dumadaloy sa utak ko ngayon.  
Look what you've done. 2 words. NAKITA.KITA. Pero ang laki ng epekto mo sa akin.

0 Comments:

Post a Comment

Let me know what's on your mind: